FRASER ISLAND

Wauw timeflies when you have fun!
Was even helemaal vergeten om jullie up to date te houden, SORRY.
Zal hier even de highlights geven van de afgelopen maand alweer...
Zoals in me laatste verslag te lezen is stonden we op het punt te vertrekken naar Fraser Island!!!
Fraser was echt super leuk! Hebben daar 2 nachten in een tentje geslapen op een tentenkamp dat werd gerunt door aboriginals (zeiden ze). En dit was echt ff back to basics heb die 2 en een halve dag gewoon niet gedoucht want de douches waren te smerig en eng voor worden, wc was wel oke, gewoon zn wagen die ook op kermissen staat. Had het geluk dat ik een tentje voor mij alleen had aangezien we met minder mensen dan tenten waren dus dat was super chill. Verder was er een keuken waar we zelf ons eten met de mensen van de auto moesten maken, wat we gingen eten was wel al bekent dus moesten t alleen klaar maken. Opzich best gezellig om zo met 24 man (3 groepen) te gelijk eten te koken en soort van tegelijk eten. Gaf beetje een kamp gevoel van vroeger met school. Helaas hoort ook daar het pesten en bitchen bij. Leo, die vriend van mandy, zat in een auto waar 1 jongen, Kasper, werd gepest en wij zaten in de auto met 2 meiden met wie wij niet echt klikte. Na overleg met de gidsen en de andere 2 meiden hadden Leo en Kasper met hun van auto geruild, zo was iedereen happy en werd t een stuk gezelliger met rijden.
Het rijden over Fraser was echt super tof!! Reden met een 4x4 over het eiland dat eigelijk alleen maar zand is en de enige plaats waar bomen uit het zand groeien. Dus lekker crossen over het strand en door het regenwoud, echt een super ervaring, moeten ze ook ergens in Nederland gaan toestaan racen door de duinen in zn ding! Denk bijna dat ik de tofste route van het eiland heb mogen rijden, reed van Lake McKenzie naar het kamp de eerste dag, route ging door mega hobbelig stuk regenwoud en over het strand waar het al donker begon te worden. Lake McKenzie is een meer dat bestaat uit water van de regen dus super helder en het zand is na het zand van Whiteheaven het witste zand ter wereld. Het zand bleef ook niet aan je voeten plakken als je er door liep, super chill. Terug naar het rijden,op het strand was een maximale snelheid van 80km/u, op zand! De dagen erna heb ik helaas niet meer gereden 1 omdat we de 2e dag met de gids meereden en 2 omdat mandy de laatste dag stiekem hoopte nog door het regenwoud te kunnen rijden maar dat zat er helaas niet meer in voor haar. De eerste avond hebben we niet zo heel bond gemaakt. We zijn met een groepje naar het strand gegaan en hebben daar naar de sterren en de melkweg gekeken. Je mag hier nergens alleen lopen en naar het strand moet je met een groepje gaan omdat er op het eiland wilde dingos rond lopen en die kunnen nog wel eens mensen aan vallen. En als ze iemand aan vallen worden ze af geschoten wat te gek voor woorden is omdat er al zo weinig over zijn. Ondanks ik niet meer de andere dagen heb kunnen auto rijden was het nog steeds super vet. De 2e dag zaten we dus bij de gids die ons begeleiden en via porto's aanwijzingen gaf hoe we moesten rijden. Die dag zijn we naar heel veel plekken geweest. Eerste stop was de Champagne pools, een soort van zwembadjes die tussen wat kliffen die werden gevuld door golven die tegen de rotsen slaan, zag er best wel spectaculair uit maar was helaas niet echt zwem weer of vol genoeg met water om te gaan zwemmen. Daarna stopte we bij Indian Head waar op de rotsen, waar wij nog op moesten gaan klimmen, een ongeluk was gebeurt met een oudere man. De meneer zou zijn gevallen met klimmen en was lelijk terecht gekomen, wat niet raar is tussen allemaal glibberige stenen en modder. Maar goed we moesten nog omhoog en ik, de kluns, zag me zelf al helemaal als de volgende die opgepikt moest worden door de ambulance. Maar nee heb het gehaald zonder te vallen, hoppa. Waren wel de gids samen met Leo en mandy kwijt geraakt want ik hield volgens mij een beetje de hele groep op met mijn voorzichtige geklim/gestuntel, dus boven aan stonden we ineens te gokken welke kant we op moesten want het leek alsof er 2 opties waren, maar na 10 sec waren we er al achter dat dr maar 1 weg was. Indian head is echt een mooi uitkijkpunt over de zee en het strand, waar we weer walvissen spotten en even lekker van het uitzichten genoten. Het is eigelijk een hele grote klif, waar een horror verhaal bij hoort. Een paar verstoten aboriginals waren gevlucht naar fraser en hebben daar vrouwen en kinderen van de stammen daar ontvoerd en mee genomen naar dit punt en daar kregen ze de keuzen, zelf springen of er vanaf geduwd worden. Wat deze plek dus stuk minder mooi maakte. Na van het uitzicht te hebben genoten was het tijd om naar beneden te gaan wat nog enger was dan naar boven maar ook zonder kleerscheuren van af gebracht want klimmen op blote voeten is een stuk makkelijker dan op slippers (had geen sneakers mee). De man die was gevallen lag nog steeds op de rotsen, volgens mij was ie niet bij en alle sterke mannen van de groep werden door de ambulance broeders gevraagd om te helpen hem naar beneden te tillen. Want ja je kan de brancard natuurlijk niet met zn 2e naar beneden rijden of tillen dus werd die meneer als een treintje van de ene persoon over gegeven aan de ander en zo naar beneden gebracht. Na deze hele happening gingen we weer even naar t kamp lunchen en vanuit daar naar een lake net zoals het coca cola lake in byron, dat bruin was van de tea tree oil. In dit meer zaten ook schildpadden en 1 iemand van de groep had dr 1 gevangen wat echt knap is want die beesten zwemmen snel en laten zich niet makkelijk vangen. Na even bij het water te hebben gezeten ging ik terug naar de auto want dacht dat het tijd was om te gaan. Bij de auto kwam ik er achter dat we nog een lange tijd moesten wachten en wat mensen die er ook stonden besloten om een wandeling te gaan maken die er was rondom het meer. En omdat je niet alleen ergens mag zijn op dit eiland ben ik mee gaan lopen. Na nog geen 10 min lopen hoorde we een meisje dat voor op liep ineens gillen, er zat gewoon een mega slang in een boompje dat over het pad een beetje hing. Ze zag hem omdat ze de bladere aan de kant hield om te kijke waar wij bleven. Gelijk dus foto's maken en snel terug want eigelijk durfde we niet meer verder wie weet wat er nog meer op de route zou liggen en we geen van alle (2 waren er namelijk stom dronken en stoned) wisten wat we moesten doen als we door iets zouden worden aangevallen of zo. Terug bij de auto moesten we natuurlijk iedereen vertellen wat we hadden gezien en Kasper wou gelijk weten waar het was, die heeft biologie gestudeerd dus wou het graag aan m laten zien. Onder weg er naar toe kwamen we nog meer mensen van de tour tegen die dus ook mee liepen. En er kwamen ineens nog meer mensen en de gids van onze tour + nog een andere van een andere tour kwamen ook kijken. En konden vertellen dat het een python was van 2 of 3 meter. De gids van de andere tour maakte de slang ineens wakker en pakte m op om hem op een iets ruimere plek aan iedereen te laten zien en ons wat feitjes over slangen leerde. Toen de slang rustiger was geworden mochten we hem ook even aanraken, wat ik ook heb gedaan. Jaja deze held op zoeken heeft een wilde python aangeraakt en voelde heel raar aan koud glad maar ook weer zacht ofzo. Ook begon het uiteinde van dat beest ineens om me pinkie te krullen dus toen trok in me vinger weg maar hé wie had dit ooit van mij verwacht.. Na een tijdje werd het beest weer wat onrustig van alle aandacht en hebben ze hem weer rustig vrij gelaten en was het tijd om weer terug te gaan. 'S avonds na het koken heb ik met wat mensen die mee op de tour waren drankspelletjes gespeeld, ook weer een paar nieuwe geleerd. Na de spelletjes nog even laatste cidertje op gedronken en gekletst bij het kamp uur en naar bed. De laatste dag begon dus met een katertje wat me nog reuzen mee viel gezien het feit dat met 1 van de spelletjes ik een paar glazen met een combi van wodka, bier, cider en goon heb moeten drinken. Deze laatste dag hebben we vooral in de auto gezeten want na het stoppen bij het schipwrak wat op het strand ligt en een zoet (mineraal)water strominkje hebben we niks gedaan eigelijk. De trip hebben we afgesloten in het zelfde hostel waar we voor Fraser ook sliepen met karaoke, waar ik niet aan mee heb gedaan want dat zou iedereen natuurlijk gelijk fan van me zijn. *kuchkuch* Die nacht ben ik ineens zo honds beroert geworden zonder te weten waar het van kwam want die kater was allang al over, het enige wat ik kon bedenken wat het drinken van het "mineraal"water maar niemand anders had er problemen van gehad. Dus na een nacht van spoken heb ik de dag een beetje rond gehangen en gewacht op de bus die pas 19:00 aan zou komen. De hele bus rit van 14 uur ofzo heb ik als een roosje geslapen wat echt een wonder was aangezien iedereen in de bus zat te klagen dat ze niet konden slapen.
Ik zie dat het toch weer een aardig verslag is geworden dus zal in het volgende verslag verder gaan met de Whitsundays en Airlie Beach. Hoop dat het een beetje het wachten waard is geweest en ga weer me best doen om het volgende verslag iets sneller te typen. Aangezien ik nu niet zoveel te doen heb en naast het werk zoeken in Brisbane niet zo veel op de planning heb staan.